(Ingezonden door Fred en Bernice)

Een kleine 4 jaar geleden (alweer!) noopte corona Peter & Leni de bakens te verzetten en naar Portugal te vertrekken. Hoe vergaat het hen inmiddels?  Onze campertocht richting Zuid-Europa gaf ons de mogelijkheid om ‘poolshoogte’ te gaan nemen. Het werd een warm weerzien.

“25 september 2020 reden wij met vochtige ogen weg van het parkeerterrein bij het Podiumcafé. Dat wat mee kon worden genomen in de auto en caravan en een heleboel achterlatend. Dat waar wij mee waren overladen waren de, vooral fijne, herinneringen die wij tot op de dag van vandaag met ons mee dragen. Precies een week later stopten we bij onze voorlopige eindbestemming in Portugal en kon de zoektocht naar een permanent plekje voor ons beginnen. Dat zoeken heeft uiteindelijk een krappe zes maanden geduurd en kon het bouwen beginnen. Wij wonen sindsdien met heel veel plezier op ons eigen stekkie wat niet voor iedereen in de smaak zal vallen. Vooral de hoge temperaturen in de zomer is iets dat enige gewenning vraagt.”  Aldus Peter & Leni …..

Genesteld in hun met eigen handen gebouwde knusse woning voelen ze zich inmiddels als God in Frankrijk, maar dan in Portugal. Met als voetnoot van Peter: “Vooral de hoge temperaturen in de zomer is iets dat enige gewenning vraagt.” (n.b. daar kunnen Bernice en ik ons wel wat bij voorstellen, en nu is het nog voorjaar …..)

Hun dorpje Carrascal (gemeente Sarzedas, op 25km afstand van de grotere stad Castelo Branco) is een authentieke nederzetting in de binnenlanden van Midden Portugal, in een prachtige en rustige berg/heuvelachtige omgeving. Ook Carrascal is zo’n dorp waaraan je kunt zien dat het ooit een levendiger bestaan heeft gekend. Uit rotsgesteente opgetrokken huisjes, die soms al jaren leeg staan (maar die ook – via vererving – nog in vasthoudend familiebezit blijven) tot huizen die modernisering hebben ondergaan. Vooral het authentieke blijft een onweerstaanbare charme hebben, ook al is het in vervallen staat. Zo staat er midden in het dorp nog een oude stenen openbare wasplaats, met 3 stenen wasborden en kuipen. Dat zal ooit ook dé sociale ontmoetingsplek geweest zijn.

Peter en Leni hebben destijds zo’n authentiek optrekje gekocht, met een ‘tuin’ annex bosachtig perceel van zo’n 4.000 m2. Direct achter het rotsstenen voorhuis hebben zij hun nieuwe huis opgetrokken.

Carrascal heeft nog zo’n 25 vaste inwoners. Fijne buren, waarmee Peter & Leni goede contacten hebben. Ze voelen zich echt opgenomen in de gemeenschap, dus thuis.

Leni zit nu 2 dagdelen per week op Portugese taalles. Prachtig om Leni  met een buurvrouw en de bakker te horen ‘babbelen’.

Zo ‘vliegen’ de dagen hier voorbij, in alle rust, met werk aan huis en tuin. Zoals zij beiden zeggen: “er kan van alles, maar er hoeft niks”.